Türkçü Dernekler

Türkiye’de kurulan ilk Türkçü dernek, Eylül 1962’de, o tarihlerde Milli Yol dergisine gelen taleplere cevap vermek gayesi ile Nihâl ATSIZ, Erk YURTSEVER, Fâik TAN, Mehmet İzzettin YOLALAN, Muzaffer Adlî ERİŞ, Necâti Nâzım BOZKURT, Ismâil Hakkı GÖKHUN (Şaman), Fahri ERSAVAŞ ve İsmet Rasim TÜMTÜRK’ün kurucu üyeliğinde, “Türkçüler Derneği” ismi ile kurulmuştur. Kısa bir sürede Tarsus ve Kırşehir’de de şubelerini açarak iddialı adımlar atmaya başlamıştır. Ardından seyrolunan süreçte başka şehirlerde de şubelerini açmış, onlarca yapılanması ile yaygınlaşmıştır.

Derneğin başkanı olan Atsız Beğ, 26 Nisan 1964 tarihinde yapılan genel kurulda görevini “Türkçülük cephesinin en iyi savaşan tümeni” olarak nitelendirdiği kardeşi Nejdet Sançar Beğ’e bırakmıştır. Bu genel kurulun ardından, İstanbul olan derneğin merkezi Ankara’ya taşınmıştır. Kısa süre sonra, aynı yılın 30 Ağustos’unda yapılan genel kurulda derneğin adı Türkiye Milliyetçiler Birliği adı ile değişerek Nejdet Sançar’ın başkanlığında hayatına devam etmiştir. Nejdet Sançar görevini 1967 yılına kadar sürdürmüş, ardından 1967 yılında dört sene sonra dernekten ihraç edilecek olan İsmail Hakkı Yılanlıoğlu’na bırakmıştır. 1968 yılında görevi tekrar Nihal Atsız Beğ devralmış, derneğin merkezi tekrar İstanbul’a taşınmıştır. Nihal Atsız’ın üç sene daha yerine getirdiği görevi 1971 yılında Ahmet Kınık devralmıştır. Derneğin düşüşe geçiş süreci, Ahmet Kınık’ın görevi devraldığı genel kurulda başlamıştır. Genel kurulda alınan karar ile kıdemli Türkçüler derneğin “haysiyet kurulu” adlı bölümünde yer alırken, yönetim kurulunda genç Türkçüler’e görev verilmiştir.

Derneğin son genel kurulu 1972 yılında yapılmış, başkanlık görevine Muzaffer Eriş getirilmiştir. 1969 yılında kurulan MHP’nin getirdiği Türk-İslam furyası Türkçülük davasının bir takım bireylerine olduğu gibi Türkçüler Derneği’nin yapısına da fesat karıştırmıştır. Yapılan kara propaganda ile dernek 1974 yılında faaliyetlerine son vermiştir. Faal süresi boyunca Türkçüler Derneği birçok Türkçü’yü yapısında bulundurmuş, yetiştirmiş ve davaya kazandırmıştır.

Atsız Beğ’in ölümünün ardından milliyetçi cephe için Türk-İslam görüşünün öne çıktığını söylemek yanlış olmayacaktır. Zaten Türkçüler Derneği’nin kapanmasından sonra 2005 yılına kadar Türkçülük adına teşkilatlanma aşamasına varan bir adım atılmamıştır.

2005 yılından sonra bir takım Türkçü dernekler kurulmuş ve dağılmıştır, dağıtılmıştır. Kara Sancaklılar ismi ile hayatına başlayan Genç Atsızlar olarak adlandırılan topluluğun dahil olmadığı diğer tüm dernekler, Genç Atsızlar’ın tekrarı yahut taklidi olarak var olmuştur. Bir çoğu ayakta kalamamıştır, ayakta kalanların büyük bölümü de milli olması gereken menfaat görüşünü, şahsiyete indirgemiş, yahut daha fazla pay vermiştir.

Bugün 1962 yılında kurulan, 1974 yılında kapanan Türkçüler Derneği’nin izinden giden, zamanın şartlarından ötürü o dernekten daha etkin olan bir Turancı Dernekler Federasyonu mevcuttur. 62’de kurulan Türkçüler Derneği’nin ardılı olarak kabul edilebilecek dernekler, bu federasyonun üyesi derneklerden ibarettir.