Geçtiğimiz haftalarda, her sene olduğu gibi yine maç derbileri oynandı.
Millet yine akın akın bu maçlara yöneldi.Ekrana kilitlendi.Stadyumlar tıklım tıklım doldu.
Elbette yine her zamanki gibi maç sonrası olaylar, arbedeler ve kavgalar yaşandı.Aynı günlerde şehit haberleri de gelmeye devam ediyordu.
İşte en mühim nokta budur.
Daha ciddi meseleler varken 90 dakikalık bir maçı günlerce,haftalarca konuşmanın manası ne?
Türk milletinin birtakım farklı huyları vardır.Aşırılığı sever.
Meselâ, ilerlemek için Batı’daki gelişmeleri takip edelim denir, bir bakarız ki sokakta hippiler türemiştir.
Türkiye’de beyzbol oynanmaz amma trafikte bir olay yaşandığında beyzbol sopasıyla kavga ederler.
Bilim uğruna (!) TÜBİTAK’a saçma sapan projeler getirilir ve bu projeler -her nasılsa- kabul görür.
Tıpkı bu misaller gibi futbol da ülkemizde bu şekilde yani saçma bir şekilde yer edinmiştir.
Maçı normal bir şekilde evde izlemek dururken hemen herkes küfürler yağdırıp şiddete başvurmaktadır.
Bütün bunlar da milleti bölüp arayı iyice kızıştırmaktadır.
Bakın bir spor nelere kadirmiş?
Futbol, bilhassa ülkemizde bir spor olmaktan çıkmıştır.Farklı bir şekle bürünmüştür.
Bizdeki futbol -eğer varsa- yalnızca ara bozucu bir işlev görmektedir.Başka bir katkısı yoktur.
“Futbol kardeşliktir!” gibi sloganlar, ne kadar da havada uçuşsa yine de havada kalmaktadır.Gerçekçi bir yanı yoktur.
Herhangi bir takımın taraftarı, diğer takımlara ve taraftarlara kin besliyor.Küfür ve sataşmalar sadece sokaklarda değil sosyal medyada da kendini gösteriyor.
Bir tane futbol hastası, sosyal medyada en alâkasız yerde bile karşı takıma küfür edebiliyor.Mantık bunun neresinde?
Duygu ve düşüncelerini yalnızca küfürle ifade edebilen bir insanın acziyetinin ülkeye bir faydası olmaz.Bilakis zararı olur.
Türk insanına Türkçülük gibi birleştirici bir davayı taşımak maalesef zor gelir ama holiganlık gibi ayrıştırıcı bir durum nedense cazip gelmektedir.
Ülkede her gün olumsuz bir vaka yaşanırken, kafa yorulması gereken onca mesele varken kahvehanelerdeki futbol muhabbetleri kimseye bir şey katmaz.
Türk milleti, kendi zararına olan her şeyi özümsemekle intihara meyilli bir millet olduğunu ispat etmiştir.Yemliha uykusundan uyanmak da uzun sürmektedir.Milleti bir felâketten kurtaranlar da hiçbir zaman böyle boş kimselerden çıkmamıştır.
Amerikan veya İngiliz mandası için yazı tura atan çoğu kimseye rağmen Mustafa Kemal Paşa, felâh-ı vatanın (vatanın kurtuluşu) milletin kendisinde olduğunu bilip Türk istiklâli için mücadele etmiştir.
Sözgelimi, bu futbol holiganlığı da ülkemizde bölücü bir rol oynamaktadır.
Hayatta futboldan başka bir eğlence tanımayan insanlar var.Bunlar bir maç için adam bile öldürürler.Maç için ortalığı kana bularlar ama bir şehit geldiğinde kılını bile kıpırdatmazlar.
İşte bunlar böyle tiksinti veren kimselerdir.
Beyni yuvarlaklaşmış futbol holiganlarından memlekete hayır gelmez.
Futbol holiganlığını bitirmek için evvelâ futbol konusunda birtakım icraatlar yapılmalıdır.
Futbolun toplum hayatındaki rolü azaltılmalı ve futbola dair cezalar arttırılmalıdır.Bu hastalık bir şekilde önlenmelidir.Aksi takdirde ileride ciddi meseleler olma ihtimâli an meselesidir.
