Bugün, Fırat ağabeyimizin içimizdeki kalleşler tarafından Şehit edilişinin üçüncü yıl dönümü. Bu hüzünlü günde onun ruhunu anmazsak, yapılan ihanetleri unutmaya bir adım daha yaklaşmış oluruz.
Fırat Yılmaz Çakıroğlu, 1 Ocak 1991 Konya/Akşehir’de dünyaya gözlerini açtı. Babası Fuat Mahir, annesi Özlem Çakıroğlu’dur. Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü 4.sınıf öğrencisiyken uğradığı hain saldırıda pkk’lı öğrenciler tarafından şehit edilmiştir.
Fırat Çakıroğlu şehâdete erişmeden evvel, kimliği bölücüler tarafından deşifre edilmiş, defalarca tehditlere maruz kalmış ve eğitim hakkı engellenmiştir. Hatta durum öyle hal almıştır ki, sınavlarına polis eşliğinde girmek zorunda dahi kalmıştır.Tüm bu hainliklere rağmen Fırat ağabey ülküsünden vazgeçmemiş, şehit edilene dek Ege Üniversitesinde bulunan pkk’lılara göz açtırmamıştır. Yaptığı yürüyüşler ve açıklamalar, onun ne denli gözü pek olduğunu anlamaya yeter de artar.
Gözü pek olmasına gözü pek de, neden bunu tüm Türkiye’ye gösterilmesi durumunda kalındı onu tartışmak gerekir. Zira bu yiğitliğin, birilerinin işini yapmamasından yahut kötüye kullanmasından gün yüzüne çıktığı bilinmelidir ki, Fırat ağabeyimizin katillerinin kim olduğu anlaşılsın.
Fırat ağabeyimizi şehit eden, kürtçe şarkılar eşliğinde apo posterleri ve kürdistan bayrağı açanlar olduğu kadar, bu olaya göz yuman rektörlük, güvenlik ve tüm yönetim birimleridir. Türk Bayrağı altında, Türkiye sınırları içerisinde eğitim veren kurumda, pkk sempatizanlığına göz yummanın hiçbir şekilde açıklaması yoktur,olamaz.
Bugün, şehit olan bir Çakıroğlu’nun yerini on binlerce Fırat almış, okuduğu tarihe kendi adını kahramanlığıyla yazdırmıştır. Ama sadece isimde değil, icraatte Fırat olacak isek, Türkiye topraklarının tek bir karışında dahi teröristlere nefes aldırmayacak, bölücü eylemlerine göz yumanların da gözünü oyacağız. Aksi taktirde gençliğini bu uğurda feda eden Fırat Çakıroğlu’nun yiğitliği bize haramdır!
Yazımı burada noktalarken, geçen yıl şehadetinin ikinci yılında Fırat ağabey için yazılmış bir yazıyı buraya bırakıyorum.
Rahat uyu ağabey, kin yuttuk kan kusturacağız!
